მარანი

მარანი „საღვინე სახლია“, რომელსაც საუკუნეების განმავლობაში ჰქონდა როგორც სამეურნეო, ასევე სარიტუალო-საკრალური დატვირთვაც. ასე მაგალითად, მარანში ხშირად აღესრულებოდა ნათლობისა თუ საქორწილო რიტუალი. მარნის მთავარი კომპონენტებია მიწაში დაფლული ქვევრი და საწნახელი. მარანში ხშირად არსებული დედაბოძი, ბუხარი, თუ საკურთხევლის ფორმის თაღი უფრო დეკორატიულ-სიმბოლურ დატვირთვას იძენს. ქართული მარანი ან დამოუკიდებელი შენობის სახით არსებობდა, ან კიდევ საცხოვრებელი სახლის შემადგენელი ნაწილი იყო. ამასთან, აღმოსავლეთ საქართველოში, უფრო მკაცრი კლიმატური გარემოს გამო, დახურული მარნის ტიპი არსებობს მაშინ, როცა დასავლეთ საქართველშო გვაქვს ღია მარანი, რომელიც გულისხმობს ქვევრების, იგივე ჭურების, განთავსებას ღია ცის ქვეშ, ნახევრად ღია მარნის წინ, ხეებით დაჩრდილულ „ჭურისთავზე“. მარანში განთავსებულია ღვინის წარმოებასთან დაკავშირებული სხვადასხვა ინვენტარი: ორშიმო, სარცხი, სამთითა, კრაზანა, ხის ბარი, გიდელი, ტიკი, ღვინის ფილტრი და სხვა.