ნეოლითიდან მოყოლებული, ბრინჯაოსა და ადრეულ რკინის ხანაში, ანტიკურ თუ ქრისტესშემდგომ პერიოდში, საქართველოს ტერიტორიაზე აღმოჩენილია მეღვინეობასთან დაკავშირებული უამრავი ყოფითი თუ რიტუალური ნივთი, რაც ერთდროულად მოწმობს როგორც ამ კულტურის სიძველეს, ასევე მის უწყვეტობას საქართველოს ტერიტორიაზე.     ის გენეტიკური სიყვარული და მოწიწება, რაც ქართველ კაცს ვაზის მიმართ აქვს, ასახულია არა მხოლოდ ყოფითი კულტურის დახვეწილ ფორმაში, არამედ ვაზთან და ღვინოსთან დაკავშირებულ რელიგიურ რწმენა-წარმოდგენებში, მითში, ფოლკლორში, ხელოვნებაში.    

• მთავარზე დაბრუნება
• ისტორიის გვერდი