ძველი წელთაღრიცხვის მესამე ათასწლეულით დათარიღებული ბედენური კულტურა წარმოგვიჩენს ვერცხლის თხელ ფურცელში რუდუნებით გახვეულ ვაზის რტოებს, რომლებიც მიცვალებულისთვის ჩაუტანებიათ. სამეურნეოსთან ერთად აქ ვლინდება ვაზის საკულტო ბუნებაც, რომელსაც ჯერ კიდევ უძველესი დროიდან ჰქონდა მარადიული სიცოცხლის მიმნიჭებელი ძალა. ვაზი ხომ „სიცოცხლის ხე“ იყო, მუდამ მაცოცხლებელი და მაცხონებელი.   

• მთავარზე დაბრუნება
• ისტორიის გვერდი