ქართველი კაცი მევენახეობასა და მეღვინეობას უძველესი დროიდან მისდევს. საუკუნეების განმავლობაში შეიქმნა ვაზისა და ღვინის მდიდარი კულტურა და ჯიშების მრავალფეროვნება; ველური ვაზის ოდითგანვე გაკულტურებას მოჰყვა ვენახის გაშენებ ადა მოვლა, რაც მუდამ დიდი ზრუნვითა და რუდუნებით ხდებოდა. ამასთან დაიხვეწა საღვინე ჭურჭელი, შემუშავდა ღვინის დაყენების კახური და იმერული ტექნოლოგიები. ღვინო  გადაიქცა ქართველი ერის ეკონომიკური კეთილდღეობის ერთ-ერთ ბაზისად.

• მთავარზე დაბრუნება
• ისტორიის გვერდი